Dhanuij eet de kokosnoot die haar opa net geplukt heeft
Niks zo verfrissend als zoet kokoswater rechtstreeks uit de kokosnoot
Het ochtendlicht schijnt door de hoge palmen heen. Piyatillake loopt een rondje door zijn veld, met zijn kleindochter Dhanuij op de hielen. “Het is belangrijk om elke dag een ronde te lopen om te controleren op palmziektes, daar moet je zo snel mogelijk bij zijn”, zegt hij terwijl hij even puft en zijn voorhoofd afveegt. “Zin in een kokosnoot?” Nog voor we ja kunnen zeggen – we klagen niet hoor! – pakt Piyatillake een lange paal met een mes aan het uiteinde en snijdt een bos kokosnoten af uit de hoge palm. Het kokoswater is heerlijk zoet en verrassend koel.
Over Piyatillake in het kort:
- Woonplaats: Kadukkuliya, Sri Lanka
- Familie: een dochter (Prema), kleindochter (Dhanuij), kleinzoon (Vinure) en vrouw (Ramya).
- Werk: kokosboer, voorzitter van de Boeddhistische tempelgemeenschap en voorzitter van de Village Welfare Foundation.
En zo zijn ze geplukt!
Ramya rolt kokosrasp samen met sjalot en knoflook voor de lunch
De biologische boerderij van Piyatillake
Piyatillake & Fairtrade Original
Piyatillake verbouwt zijn kokosnoten zonder chemicaliën, helemaal biologisch. “Ik vind het belangrijk om met respect voor de natuur mijn land te verbouwen. Ik vind het geweldig om te horen dat dezelfde kokosnoten niet alleen meer voor kokosmelk, maar ook voor kokoswater gebruikt worden bij Fairtrade Original.”
“Ik ben druk bezig met het verhogen van de productiviteit van mijn land, door het planten van nieuwe palmen.” Piyatillake krijgt een hoopvolle blik in zijn ogen: “Hopelijk wordt de toekomstige vraag naar kokoswater zo groot dat ik altijd alle oogst Fairtrade én biologisch kan verkopen. Dat is nu niet altijd het geval, doordat te weinig consumenten hiervoor kiezen. De overige kokosnoten moet ik daardoor noodgedwongen als ‘normaal’ verkopen, zonder biologische en fairtrade toeslag .”
Vrije tijd?
“Mijn vrije tijd besteed ik aan familie, zij zijn voor mij het allerbelangrijkste.” Piyatillake vervolgt met een trotse blik: “Verder heb ik mijn handen vol als voorzitter van de tempel en van de Village Welfare Foundation (organisatie in het dorp die begrafenissen financiert).” Hij loopt naar een houten zelfgemaakte stoel in de schaduw van een bananenboom en kokospalm. “Dit is het plekje waar ik elke dag een paar minuten tot rust kom met een kokosnoot in mijn hand.”
